- боваркунанда
- [باورکننده]сифати феълии замони ҳозира аз бовар кардан; бовар мекардагӣ, қобили эътимод, боваринок
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
боэътиқод — [بااعتقاد] эътиқодманд, мӯътақид, боваркунанда ба чизе … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
сиддиқ — [صديق] а 1. марди бисёр ростгӯй, садоқатманд 2. д. боваркунанда, имон оваранда ба Худо, он ки ба Худо садоқат дорад 3. лақаби Юсуф – писари Яъқуб 4. лақаби Абӯбакр – халифаи якуми Муҳаммад пайғамбар (с) … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ